Κεραυνός εν αιθρία η απόφαση του Εφετείου για το Θέατρο Βράχων

Ως κεραυνός εν αιθρία έχει πέσει η απόφαση του Εφετείου, βάσει της οποίας ο εμβληματικός χώρος του Θεάτρου Βράχων κινδυνεύει να βρεθεί μετά από 35 χρόνια στα χέρια των φερόμενων ως ιδιοκτητών. Πρόκειται για τον εμβληματικό χώρο, όπου εκεί από το 1986 έως σήμερα πλήθος καλλιτεχνών, τραγουδιστών, ηθοποιών και εν γένει ανθρώπων του πολιτισμού έχουν καταθέσει την ψυχή τους προσφέροντας στο κοινό υψηλής ποιότητας θέαμα.

Για την έκταση, λοιπόν, των 104 στρεμμάτων στην οποία περιλαμβάνονται και δυο θέατρα Βράχων, το Εφετείο αποφάσισε ότι πια δεν θα ανήκει στους Δήμους Βύρωνα και Δάφνης – Υμηττού και συνακόλουθα στο Ελληνικό Δημόσιο, αλλά σε ιδιώτες, που φέρονται να το διεκδικούν με τίτλους, που χρονολογούνται από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Η ανατροπή αυτή έρχεται, παρότι το 2005 το πρωτοδικείο Αθηνών είχε δικαιώσει την πλευρά των Δήμων Βύρωνα, Δάφνης – Υμηττού και του Ελληνικού Δημοσίου. Η εκδίκαση της υπόθεσης είχε γίνει μετά από δυο αγωγές που είχαν καταθέσει οι 17 φερόμενοι ως ιδιοκτήτες και αξίωναν από το Ελληνικό Δημόσιο την αναγνώριση τίτλων ιδιοκτησίας από την εποχή της οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Τότε, λοιπόν, το πρωτοδικείο Αθηνών απέρριψε τους ισχυρισμούς των φερόμενων ως ιδιοκτητών και αναγνώρισε στο Ελληνικό Δημόσιο ότι τα επίμαχα γεωτεμάχια είναι «δημόσιες εκτάσεις οι οποίες περιήλθαν στην αποκλειστική κυριότητά του με την Συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως το 1832, των πρωτοκόλλων του Λονδίνου το 1830» και πως αυτές οι εκτάσεις περιήλθαν στην κυριότητα του ελληνικού κράτους ως «εγκαταλελειμμένα από τους Οθωμανούς και καταληφθέντα και δημευθέντα από το ίδιο το ελληνικό κράτος κατά τον αγώνα της Ανεξαρτησίας, ως δάση με το βασιλικό διάταγμα του 1836, ως βοσκότοποι με το βασιλικό διάταγμα του 1833, ως αδέσποτα κτήματα με το βασιλικό διάταγμα του 1837 και τακτική ή έκτακτη χρησικτησία».

Με την απόφαση του 2005 το θέμα θεωρήθηκε λήξαν και με αυτόν τον τρόπο κατοχυρώνονταν σε πρώτο στάδιο οι εκτάσεις υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου και συνακόλουθα υπέρ των δυο δήμων. Στο μεταξύ, στις ίδιες εκτάσεις είχαν διαμορφωθεί αθλητικοί χώροι (δυο μεγάλα γήπεδα ποδοσφαίρου και τρία γήπεδα διαστάσεων 5 επί 5 μέτρων) που καθημερινά μπορούν να εξυπηρετούν έως 2.000 παιδιά από τους όμορους Δήμους.

Έχοντας, λοιπόν, ισχυρές αποδείξεις για τον κοινωφελή χαρακτήρα της χρήσης των εκτάσεων, αλλά και την αξία του εμβληματικού χώρου πολιτισμού, που είναι τα θέατρα Βράχων, οι δημοτικές αρχές Βύρωνα και Δάφνης – Υμηττού ετοιμάζουν προσφυγή στον Άρειο Πάγο, προκειμένου να ανατρέψουν την απόφαση του Εφετείου και με αυτόν τον τρόπο να μπει φρένο στις διεκδικήσεις των ιδιωτών.

Το ζήτημα σχολίασε στην «Αυγή» ο δήμαρχος Βύρωνα, Άκης Κατωπόδης λέγοντας: «Είναι ανεξήγητη για εμάς η απόφαση του Εφετείου που ακυρώνει την απόφαση του πρωτοδικείου και δίνει σε ιδιώτες διεκδικητές τον χώρο, όπου πραγματοποιείται το φεστιβάλ Πολιτισμού στο θέατρο Βράχων». «Η δημοτική αρχή Βύρωνα μαζί με την δημοτική αρχή Δάφνης Υμηττού δηλώνουμε αποφασισμένοι να αξιοποιήσουμε όλα τα μέσα προκειμένου να διατηρηθεί το υφιστάμενο καθεστώς στην περιοχή των θεάτρων βράχων, που αποτελεί μια όαση πολιτισμού, αθλητισμού και αναψυχής για ολόκληρη την Αττική», διαβεβαιώνει μέσω της «Αυγής» ο Άκης Κατωπόδης.

Δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Η ΑΥΓΗ”