Οι μεγάλες πυρκαγιές που έχουν κατακάψει τα δάση συνιστούν μεγάλο κίνδυνο για τα χιλιάδες είδη ζωής, αλλά και για την ανθρώπινη επιβίωση επιδεινώνοντας τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. Αυτό επισημαίνει η τελευταία έκθεση του ΟΗΕ με τίτλο «Επεκτεινόμενη σαν φωτιά – Η μεγάλη απειλή των έκτακτων πυρκαγιών».
Στην έκθεση παρατίθενται περιπτώσεις μεγάλων πυρκαγιών ανά τον κόσμο, όπως στον Αμαζόνιο, την Χιλή, την Καλιφόρνια, την Σιβηρία ή την Αυστραλία και παρουσιάζεται η αποτίμηση των επιπτώσεων για να επισημανθεί ότι οι μεγάλες πυρκαγιές, πλέον επηρεάζουν άμεσα την υγεία των κατοίκων του πλανήτη, αφ’ ενός λόγω της επιδείνωσης της αναλογίας των επιβαρυντικών αερίων του θερμοκηπίου με το καθαρό οξυγόνο, που προσφέρουν τα ζωντανά δάση, αφ’ ετέρου λόγω της διαρκώς επεκτεινόμενης της ξηρασίας. Αυτές οι δυο επιπτώσεις συμβάλλουν καθοριστικά στο φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής, καθιστώντας το πλέον κλιματική κρίση!
Το σήμα κινδύνου, λοιπόν, που στέλνει η τελευταία έκθεση του ΟΗΕ είναι ότι «η κλιματική αλλαγή και η αλλαγή στην χρήση της γης θα καταστήσει τις δασικές πυρκαγιές πιο συχνές και πιο έντονες αυξάνοντάς τες κατά 14% έως το 2030, κατά 30% έως το 2050 και κατά 50% έως το τέλος του τρέχοντος αιώνα. Γιαυτό ο ΟΗΕ καλεί τα κράτη – μέλη «να επιταχύνουν τις δράσεις για την αποκατάσταση των οικοσυστημάτων με σκοπό τον μετριασμό του κινδύνου των δασικών πυρκαγιών, προτού αυτές εκδηλωθούν ή αφότου κατασβεστούν».
Πως αντιμετωπίζεται η κλιματική κρίση;
Πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα στην χώρα μας και πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη προστασίας των δασών για την ανάσχεση της κλιματικής κρίσης; Με αυτό το ερώτημα απευθυνθήκαμε στον Γιάννη Μυλόπουλο, καθηγητή Υδραυλικής και Τεχνικής Περιβάλλοντος του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
«Η κλιματική κρίση δείχνει τα δόντια της! Δασικές πυρκαγιές, εκτεταμένοι καύσωνες, ανομβρία που φτάνει στην Ευρώπη στα ιστορικά χαμηλά των τελευταίων χρόνων, ξηρασία σε Νότια Βρετανία, Γαλλία, Ισπανία, Γερμανία, Ουγγαρία, Ιταλία δείχνουν ότι η κλιματική κρίση είναι παρούσα», εξηγεί μιλώντας στην ΑΥΓΗ ο Γ. Μυλόπουλος.
Σε παγκόσμιο επίπεδο
«Ο τρόπος αντίδρασης είναι διττός», συνεχίζει ο Γ. Μυλόπουλος αναφέροντας: «Η μια δυνατότητα που έχει η ανθρωπότητα για να αντιμετωπίσει την κλιματική κρίση είναι η καταπολέμηση αυτού κάθε αυτού του φαινομένου, δηλαδή η μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου, η μείωση των αερίων της καύσης άνθρακα, η μείωση της ενέργειας που καταναλώνουμε και η μετατροπή της ενέργειας από άνθρακα σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Αυτή είναι η μεγάλη προσπάθεια που πρέπει να κάνει η ανθρωπότητα».
Αναγνωρίζοντας, όμως, ότι η αυτή η προσπάθεια είναι χρονοβόρα και απαιτεί τη συνεργασία του συνόλου των κρατών του κόσμου, ο Γ. Μυλόπουλος υποστηρίζει ότι «η ανθρωπότητα πρέπει να προσαρμοστεί στα νέα κλιματικά δεδομένα».
Τι σημαίνει προσαρμογή στα νέα κλιματικά δεδομένα;
Κι όταν τον ρωτούμε τι ακριβώς σημαίνει «προσαρμογή», η απάντησή του είναι απλή: «Προσαρμογή στα νέα κλιματικά δεδομένα σημαίνει περιορισμό των καταστροφών από τις δασικές πυρκαγιές». «Αυτό που γίνεται στην Ελλάδα, που πέρυσι χάσαμε 1,6 εκατομμύρια στρέμματα δασικής γης εξαιτίας των δασικών πυρκαγιών ακριβώς γιατί το ελληνικό κράτος δεν ήταν έτοιμο ούτε να προλάβει τις δασικές πυρκαγιές και να τις εμποδίσει, ούτε εκ των υστέρων να δράσει πυροσβεστικά και να τις καταστείλει, είναι εγκληματικό», υπογραμμίζει ο Γ. Μυλόπουλος.
Κριτική στον πρωθυπουργό, Κυρ. Μητσοτάκη
Κάνοντας μια αναδρομή στις περυσινές πυρκαγιές σε Βαρυμπόμπη, Εύβοια, Πελοπόννησο, ο Γ. Μυλόπουλος τονίζει πως: «Η ρήση του Πρωθυπουργού ότι ‘εμείς μετράμε καμένα, ενώ εσείς –απευθυνόμενος στον ΣΥΡΙΖΑ- μετρούσατε φέρετρα’ είναι μια εγκληματική ρήση». Ο Γ. Μυλόπουλος εξηγεί πως: «Οι καμένες δασικές εκτάσεις σημαίνουν ενίσχυση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής και σημαίνουν επιδείνωση μιας σειράς προβλημάτων, που προκαλούνται από την κλιματική αλλαγή, όπως είναι το πρόβλημα της ανομβρίας, της ξηρασίας και της λειψυδρίας. Τα καμένα δάση, δηλαδή, από την μια πλευρά επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, γιατί αυξάνουν τις ποσότητες των αερίων του θερμοκηπίου, που εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα και συγχρόνως μειώνουν το οξυγόνο, το οποίο δρα θεραπευτικά».
Το νερό μετά από μια καταστροφή
Αναφερόμενος στα φαινόμενα ξηρασίας, ο Γ. Μυλόπουλος υπογραμμίζει ότι: «Οι καμένες εκτάσεις κάνουν κι ένα ακόμη μεγάλο κακό: Επιδεινώνουν τα προβλήματα της λειψυδρίας, της ξηρασίας και της ανομβρίας γιατί πρώτον αλλάζουν το τοπικό κλίμα, καθώς γίνεται ξηρότερο. Εξαιτίας, μάλιστα, της μη δασικής κάλυψης και έλλειψης βλάστησης δεν ανανεώνονται οι φυσικές δεξαμενές νερού της γης». «Ο εμπλουτισμός, δηλαδή, των υπόγειων υδροφορέων επιδεινώνεται πάρα πολύ εξαιτίας των καμένων δασικών εκτάσεων διότι το νερό έχει χειμαρρώδη ροή και δεν προλαβαίνει να διηθηθεί και να εμπλουτίσει τις φυσικές δεξαμενές του νερού», συμπληρώνει ο Γ. Μυλόπουλος.
Τα εγκλήματα
«Άρα, το γεγονός ότι στην Ελλάδα αφήνουμε τα δάση να καίγονται χωρίς να κάνουμε το παραμικρό, ούτε δηλαδή δράσεις για την πρόληψη των πυρκαγιών, ούτε δράσεις για την πυρόσβεση και την καταστολή πυρκαγιών είναι εγκληματικό σε ό,τι αφορά στις επιπτώσεις και τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής», συμπεραίνει ο Γ. Μυλόπουλος.
Από την έγκαιρη πρόληψη
Ερωτηθείς για το πρέπει να γίνει, ο Γ. Μυλόπουλος απαντά: «Αυτό που θα έπρεπε να κάνουμε είναι να αναλάβουν δράσεις για την πρόληψη των φυσικών καταστροφών, διότι οι φυσικές καταστροφές επιτείνουν και το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής και επίσης πρέπει να ενισχύσουμε την άμυνα του κράτους σε ό,τι αφορά στην καταπολέμηση των φυσικών καταστροφών, όπως είναι η πυρόσβεση». «Το γεγονός ότι στην Πεντέλη οι δράσεις πρόληψης και καθαρισμού των δασών από την καύσιμη ύλη, αλλά και διάνοιξης αντιπυρικών δρόμων ξεκίνησαν φέτος μια εβδομάδα πριν τη μεγάλη πυρκαγιά δείχνουν ότι η χώρα πιάστηκε στον ύπνο», υπογραμμίζει ο Γ. Μυλόπουλος.
Στην αλλαγή μοντέλου διαχείρισης
Το γεγονός ότι η χώρα ξοδεύει δισεκατομμύρια ευρώ για πολεμικά αεροπλάνα και καθόλου για πυροσβεστικό εξοπλισμό σημαίνει επίσης ότι τα δάση καίγονται επειδή κάποιοι τα αφήνουν να καούν. Άρα, υπάρχουν υπεύθυνοι για τις φυσικές καταστροφές και κυρίως υπάρχουν υπεύθυνοι για την επιδείνωση του φαινομένου του θερμοκηπίου», τονίζει ο Γ. Μυλόπουλος. Καταλήγει, μάλιστα, λέγοντας: «Συνεπώς, η κλιματική αλλαγή δεν είναι ένα απλό άλλοθι και μια δικαιολογία για αδράνεια και για απραξία. Είναι αντίθετα ένα κίνητρο για δράσεις στην κατεύθυνση της αλλαγή του νεοφιλελεύθερου μοντέλου της ανάπτυξης, που προκάλεσε την κλιματική αλλαγή. Άρα, η κλιματική αλλαγή είναι ευκαιρία για πολιτική αλλαγή».
Δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Η ΑΥΓΗ”
Discussion about this post