Η αλυσίδα της ζωής κόπηκε μετά την καταστροφική πυρκαγιά στην Κεντρική Εύβοια, την Ελαφόνησο, αλλά και σε χιλιάδες στρέμματα δάσους της χώρας μας που παραδόθηκαν στις φλόγες την εβδομάδα του Δεκαπενταύγουστου. Συγκεκριμένα στην Κεντρική Εύβοια κάηκαν περί τα 25.000 στρέμματα, ενώ στην Ελαφόνησο καταστράφηκαν περί τα 5.000 στρέμματα που αντιστοιχούν στο 25% του νησιού, που είναι προστατευόμενο, καθώς είχε ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000. Αυτή η εξέλιξη είναι ιδιαιτέρως επιβαρυντική για την ποιότητα του αέρα δεδομένου ότι η έκλυση διοξειδίου του άνθρακα έρχεται να προστεθεί στην ήδη κακοποιημένη ατμόσφαιρα.
Παρότι η επιστημονική κοινότητα συμφωνεί πως είναι δύσκολο να υπολογιστεί με ακρίβεια η ποσότητα του διοξειδίου του άνθρακα που εκλύεται κάθε φορά που ένα δάσος καίγεται, υπάρχει πάντως συμφωνία ότι οι επιπτώσεις από την καταστροφή ενός δάσους είναι η δεύτερη μεγαλύτερη ανθρωπογενής αιτία για την επιβάρυνση με διοξείδιο του άνθρακα μετά από την χρήση ορυκτών καυσίμων. Με βάση, πάντως, με τα τελευταία στοιχεία της Διεθνούς Υπηρεσίας Ενέργειας το 20% του διοξειδίου του άνθρακα που εκλύεται στην ατμόσφαιρα οφείλεται σε πυρκαγιές.
Στην Κεντρική Εύβοια, μέχρι τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές, είχαν καταστραφεί περί τα 25.000 στρέμματα με βάση τους πρώτους υπολογισμούς της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας. Όταν πια κατασβεστεί και η τελευταία μικροεστία, η Πυροσβεστική Υπηρεσία θα κάνει την ακριβή αποτύπωση όχι μόνον ως προς την έκταση της καταστροφής, αλλά και ως προς το είδος της περιοχής που κάηκε. Η περιοχή που έγινε στάχτη στην μεγαλύτερη έκτασή της είναι χαρακτηρισμένη ως Καταφύγιο Άγριας Ζωής και εκεί δεν επιτρέπεται η θήρευση. Μερικά από τα ζώα που ζουν εκεί είναι οι αλεπούδες, οι ασβοί, αλλά και οι αγριόχοιροι, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια πολλαπλασιάζονται με ραγδαίους ρυθμούς. Επίσης, υπάρχει μεγάλη ποικιλία πτηνών που κάηκαν. Ανυπολόγιστη είναι η καταστροφή στο φυτικό βασίλειο και κυρίως στα πεύκα, από τα οποία οι κάτοικοι αξιοποιούσαν το ρετσίνι.
Μπορεί η ανακριτική διαδικασία να οδηγήσει γρήγορα στην απονομή δικαιοσύνης -αφού υπάρχουν καταθέσεις ότι η αιτία της πυρκαγιάς ήταν ο εμπρησμός-, αλλά η καταστροφή είναι ανυπολόγιστη, καθώς το πυκνό δάσος θα χρειαστεί χρόνια για να επανέλθει στην πρότερη κατάσταση. Ενώ ο κίνδυνος πλημμύρας, εφ’ όσον δεν γίνουν άμεσα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας θα καθυστερήσει την φυσική αποκατάσταση του δάσους. Από την άλλη, αναδεικνύεται ως επιτακτική η ανάγκη οικονομικής ενίσχυσης των δασαρχείων, προκειμένου να ανταποκρίνονται επαρκώς στις ανάγκες της προστασίας των δασών αναδύεται στην επιφάνεια ως μέτρο διατήρησης του φυτικού και ζωικού βασιλείου που ζει εκεί και συνιστά ανάσα για το περιβάλλον που εν γένει πλήττεται από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Σύμφωνα με τον νέο περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας, Φ. Σπανό “το δασαρχείο της Χαλκίδας έλαβε ετήσια χρηματοδότηση μόλις 24.000 ευρώ, ποσόν που επαρκεί μετά βίας για την διαμόρφωση και συντήρηση αντιπυρικών ζωνών για δυο χωριά”.
Δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Η ΑΥΓΗ”
Discussion about this post