Στο επίκεντρο μπαίνει ξανά η διαχείριση των απορριμμάτων σε επίπεδο Ευρωκοινοβουλίου μιας που ζητούμενο είναι η μείωση των εκπομπών μεθανίου από τους ανοιχτούς χώρους υγειονομικής ταφής. Το ζήτημα τίθεται εκ νέου μιας που πρέπει να τηρηθούν οι δεσμευτικοί στόχοι της Πράσινης Ατζέντας αναφορικά με την μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου με πρώτο σταθμό το 2030 και δεύτερο σταθμό το 2050, οπότε και πρέπει να μηδενιστούν. Έτσι, η Επιτροπή Περιβάλλοντος του Ευρωκοινοβουλίου επεξεργάζεται την ενίσχυση της έρευνας για την αξιοποίηση βιομεθανίου από τα απορρίμματα.
Όμως, από σήμερα έως το 2030 απομένουν πολλά να γίνουν. Αυτή την ανησυχία, άλλωστε, εξέφρασαν και οι ευρωβουλευτές κατά την τελευταία συνεδρίασή τους στις Βρυξέλλες. Κι αυτό γιατί η εκπομπή μεθανίου σχετίζεται άμεσα με την κλιματική αλλαγή. Είναι πλέον παραδεκτό ότι «η μείωση των ανθρωπογενών εκπομπών μεθανίου αποτελεί μία από τις πλέον αποδοτικές από πλευράς κόστους στρατηγικές για την επιβράδυνση της κλιματικής αλλαγής, με παράλληλη βελτίωση της ποιότητας του αέρα και προστασία της υγείας των πολιτών. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το μεθάνιο συμβάλλει επίσης στον σχηματισμό όζοντος, το οποίο είναι ένας ισχυρός τοπικός ατμοσφαιρικός ρύπος που προκαλεί σοβαρά προβλήματα υγείας».
Σε αυτό το πλαίσιο η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (ENVI) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενέκρινε χθες ην έκθεσή της σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ για τη μείωση των εκπομπών μεθανίου στην οποία προτείνει νέο νόμο με δεσμευτικά μέτρα και στόχους μείωσης του μεθανίου, ο οποίος θα καλύπτει όλους τους τομείς για τη σημαντική μείωση των εκπομπών μεθανίου στην ΕΕ έως το 2030, σύμφωνα με τη συμφωνία του Παρισιού. Ζητά επίσης μια δεσμευτική παγκόσμια συμφωνία για το μεθάνιο κατά τη σύνοδο της COP26 στη Γλασκόβη.
Ειδικά για την διαχείριση των απορριμμάτων, η Επιτροπή Περιβάλλοντος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το 2024 θα επανεξετάσει τη σχετική νομοθεσία για την υγειονομική ταφή, η οποία είναι ιδιαίτερα ρυπογόνα για το έδαφος και το νερό, όπως επίσης συνιστά σημαντική πηγή έκλυσης μεθανίου. Γι’ αυτό, η Επιτροπή θα εξετάσει το ενδεχόμενο ανάληψης περαιτέρω δράσης, ώστε να βελτιωθεί η διαχείριση των αερίων υγειονομικής ταφής, με παράλληλη αξιοποίηση του ενεργειακού δυναμικού τους και μείωση των εκπομπών.
Με δεδομένο ότι «η ελαχιστοποίηση της διάθεσης των βιοδιασπώμενων αποβλήτων σε χώρους υγειονομικής ταφής είναι ζωτικής σημασίας για να αποφευχθεί ο σχηματισμός μεθανίου», η Επιτροπή Περιβάλλοντος θα εξετάσει επίσης το ενδεχόμενο να προτείνει συνέχιση της έρευνας για τις τεχνολογίες παραγωγής βιομεθανίου από απόβλητα.
Σε κάθε περίπτωση, οι τρέχουσες πολιτικές για την εκλύσεις που δεν σχετίζονται με το διοξείδιο του άνθρακα αποσκοπούν στην μείωση των εκλύσεων μεθανίου κατά 29% έως το 2030 σε σχέση με τα επίπεδα του 2005. Παρ’ όλα αυτά, η αξιολόγηση του σχεδίου για την στοχοθεσία του 2030 δείχνει ότι το μεθάνιο θα συνεχίσει να είναι κυρίαρχο στοιχείο μεταξύ των αερίων του θερμοκηπίου, που δεν σχετίζονται με το διοξείδιο του άνθρακα. Η αξιολόγηση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η μείωση κατά 55% των αερίων του θερμοκηπίου το 2030 σε σχέση με το 1990 απαιτεί μια επιταχυνόμενη προσπάθεια για μείωση του μεθανίου κατά 35 – 37% έως τότε με έτος αναφοράς το 2005. Παράλληλα, σε παγκόσμιο επίπεδο, η μείωση των εκπομπών του μεθανίου κατά 50% που σχετίζεται με την ανθρωπογενή δραστηριότητα για τα επόμενα 30 χρόνια θα επηρέαζε την μείωση της παγκόσμιας θερμοκρασίας κατά 0,18 βαθμού Κελσίου έως το 2050.
Κατά μέσο όρο, το 41% των εκπομπών μεθανίου παγκοσμίως προέρχονται από φυσικές πηγές όπως είναι οι υγρότοποι και οι πυρκαγιές. Το υπόλοιπο 59% προέρχεται από ανθρωπογενείς δραστηριότητες εκ των οποίων 40-53% η γεωργία, τα ορυκτά καύσιμα κατά 19-30% και τα απορρίμματα (20-26%). Στις χώρες της Ε.Ε. η παραγωγή μεθανίου εντοπίζεται κατά 53% από τις ανθρωπογενείς δραστηριότητες, κατά 26% από τα απορρίμματα και κατά 19% από την ενέργεια.
Discussion about this post